Wat heeft het paard écht nodig? Het is een vraag die ik mezelf vaak stel. Zeker nu ik als voedingstherapeut ontzettend veel gezondheidsklachten bij gedomesticeerde paarden zie die eigenlijk niet zo vaak bij wilde paarden voorkomen. Dan heb ik het over klachten zoals chronische darmklachten, maagzweren, zomereczeem, obesitas/IR,... Kunnen deze klachten voorkomen worden? Ik geloof van wel!
Je kan dit ook wel vergelijken met onze menselijke gezondheid. Vroeger hadden onze grootouders veel minder te maken met de gezondheidsproblemen die nu veel voorkomen zoals obesitas en hart- en vaatziekten. Door een stijgende welvaart wordt onze levensstijl steeds ongezonder. We eten minder gezond, ervaren meer stress, bewegen minder,... Dit heeft natuurlijk negatieve gevolgen voor onze gezondheid.
Maar dit geldt ook voor onze paarden. Gedomesticeerde paarden lijden misschien wel onder de luxe die wij hen als mens willen bieden. Begrijp me niet verkeerd, we willen allemaal (of toch bijna) het beste voor onze paarden maar soms zouden we beter even terugkeren naar de basis. Ons weer verdiepen in wat paarden werkelijk nodig hebben, in plaats van te denken in ons eigen belang of volgens onze eigen ideeën over welzijn.
Mooie stallen met gouden knoppen, stapmolens, vierkante paddocks, kort gemaaide weilanden, ieder paard apart in een stal/uitloop, voeren in porties, de productie van allemaal verschillende soorten krachtvoer,... We houden meestal wel graag de controle over onze paarden en bepalen liefst hoeveel tijd ze naar buiten mogen, hoe lang ze in de stapmolen moeten, wanneer er getraind wordt, wanneer de volgende maaltijd wordt aangeboden, al de verschillende supplementen en brokken/muesli's die ze krijgen,... Maar heeft ons paard hier wel iets aan?
Wat vele mensen beschouwen als welzijn en luxe, geldt misschien helemaal niet voor de paarden. Voor hen gelden vooral de basisbehoeften om zich veilig en gezond te voelen. En daarvoor is vrije beweging, samen zijn met soortgenoten, continu toegang hebben tot goed ruwvoer ontzettend belangrijk. Niet alleen voor het mentale welzijn maar ook voor zijn fysieke gezondheid.
Jammer genoeg is onze menselijke benadering, bezorgdheid en het té goed willen doen, vaak een beperkende factor voor de gezondheid van onze paarden. Daarom vraag ik je om jezelf in de plaats van jouw paard te stellen. Als je kijkt naar een geweldig stallencomplex, vraag jezelf dan af wat jouw paard hieraan heeft. Of de brokken en muesli's die geproduceerd worden wel bestaan uit ingrediënten waar het paard gezonde voedingstoffen kan uithalen. Of het soort ruwvoer dat gevoerd wordt wel echt bijdraagt tot de gezondheid. En vooral of dit allemaal de behoefte, die al eeuwenlang in zijn genen zit, wel voldoet. Want een paard waarvan de basisbehoefte niet voldaan is, heeft stress. Niet alleen mentale stress maar ook lichamelijk, wat de algehele gezondheid fel onder druk zet.
Maar wat zijn nu die basisbehoeften dan concreet?
- Vrije beweging: een paard is gemaakt om 24/7 vrij te kunnen bewegen. In het wild lopen ze wel zo'n 20km per dag, een en ontzettend verschil met wat wij ze in het algemeen kunnen bieden. Die rustige, vrije beweging is niet alleen belangrijk voor het mentale welzijn van het paard maar ook fysiek. Zo hebben de darmen, het lymfesysteem, de spieren en de 4 hoeven met elks hun pompfunctie hier nood aan.
- Soortgenoten: een paard is een kuddedier en heeft soortgenoten rond én bij zich nodig om zich veilig te voelen, te kunnen kroelen en spelen. Dit is ontzettend belangrijk voor het mentale welzijn van het paard.
- Onbeperkte toegang tot goed ruwvoer. En hiermee bedoel ik niet alleen gras of onverpakt hooi want dit is jammer genoeg te eenzijdig. Het kunnen eten van allerlei kruiden, plantjes, grassen, bladeren, schorsen, zaden,... is ontzettend belangrijk voor een gezonde spijsvertering. Ook het (bijna) onbeperkt toegang hiertoe hebben is belangrijk. De maag van het paard maakt namelijk continu maagzuur aan dat geneutraliseerd wordt door voeding/speeksel. Om maagzweren en stress te voorkomen, mag een ruwvoerpauze (ook 's nachts) niet langer dan 4 uur duren.
Dus laten we ons inspireren door het natuurlijk gedrag en de behoeften van wilde paarden zodat we de gezondheid van onze gedomesticeerde paarden kunnen optimaliseren, om gezondheidsklachten te voorkomen. En als die klachten er toch al zouden zijn, is dit misschien niet altijd voldoende om de klachten volledig te verhelpen, maar het vormt wel een belangrijke basis voor het herstel.
Vond je dit een interessante blog? Deel hem dan zeker even met andere paardenliefhebbers!
Liefs, Lauren
Reactie plaatsen
Reacties